Ostatniego dnia lutego zakończył się formalny proces uzgodnienia wskaźnika wzrostu wynagrodzeń w PKN ORLEN S.A. Pomimo, że do zainteresowanych pracowników dotarły już na pewno informację o zakończeniu rozmów bez zawarcia porozumienia, uważamy, że mamy obowiązek i powinniśmy rozliczyć się z naszego udziału w negocjacjach przed pracownikami, a przede wszystkim przed naszymi członkami Związku.

W poprzednim Biuletynie informowaliśmy o falstarcie rozmów ale także o nadziei na dobry ich finał.

Dłuższą przerwę w negocjacjach nadrobiliśmy intensywnymi rozmowami w ostatnich dwóch dniach lutego z udziałem Pana Prezesa Mirosława Kochalskiego, nadzieja na dobry finał była bliska do spełnienia.

Ostatni dzień negocjacji, to już historycznie okres najintensywniejszych rozmów, zwrotów akcji i niespodziewanych rozwiązań. W tym dniu najczęściej zawieraliśmy porozumienia, raz lepsze, raz gorsze ale ocena jakości porozumień zawsze jest trudna i rzadko zdarzał się kompromis,  który jednakowo by cieszył wszystkie strony.

Przechodząc do konkretów nie będziemy przedstawiać całego przebiegu rozmów. Warto podkreślić, że odbywały się one w dobrej merytorycznej atmosferze i wzajemnym szacunku stron.

„Na koniec dnia” po wielu stanowiskach negocjacyjnych, jako ostatnia propozycja pracodawcy, zaproponowana została kwota stałych podwyżek płac w wysokości 300 zł naliczeniowo na jednego uprawnionego pracownika, z podziałem po równo na część obligatoryjną (dla wszystkich pracowników) jak i część uznaniową dla pracowników, którzy otrzymaliby przeszeregowania i awanse. Propozycja zawierała także w sobie dwie nagrody po 1700 zł i wyższą kwotę na tzw. kartę paliwową – 470 zł. Podwyżki miały być uruchomione w maju. Propozycję taką pracodawca warunkował zgodą na podpisanie przez wszystkie organizacje związkowe. 

Po ocenie przebiegu negocjacji, po analizie argumentów jak i oczekiwań pracowników, nasza organizacja była skłonna podpisać wynegocjowane porozumienie. Oczywiście chcieliśmy wnieść swoje konkretne uwagi do treści porozumienia, proponując m.in. zapisanie kwoty max podwyżki uznaniowej jak i wyłączenie z partycypacji w podwyżki uznaniowe pracowników, którzy takie podwyżki dostali w 2016 r. W naszej ocenie była szansa na takie zapisy w porozumieniu.

ZUZP PKN ORLEN S.A. wskazuje jednak ścieżkę dojścia do porozumienia jako proces uzgodnień, to oznacza, że zgodzić się na to musi pracodawca i przynajmniej reprezentatywne organizacje związkowe. W przypadku tegorocznych negocjacji nie spełniony został warunek zgody trzech reprezentatywnych organizacji związkowych, nie było woli podpisania porozumienia ze strony Międzyzakładowego Związku Zawodowego Pracowników Ruchu Ciągłego.

Dlaczego my wyraziliśmy akces podpisania porozumienia ?

• bo to drugi rok z rzędu, gdzie była i jest szansa na stałe podwyżki płac w naszej firmie i to zarówno te dedykowane dla wszystkich pracowników jak i uznaniowe;
• jako w miarę zadawalające przyjęliśmy propozycje kwoty nagród, choć tu uważamy, że duże zyski firmy powinny się przełożyć na wyższe nagrody i naszym zdaniem przy zgodzie stron była szansa na korektę w górę;
• z zadowoleniem ( nasza inicjatywa ) przyjęliśmy możliwość zwiększenia kwoty na tzw. karcie paliwowej;
• przy założeniu, że wspomniane nasze wnioski dotyczące zapisów porozumienia w kwestii podwyżek uznaniowych byłyby uwzględnione, załóżmy, że pracownicy, którzy w 2016r cieszyli się z takiej podwyżki w tym roku by jej nie dostali (ok. 1200 osób), kwota tegorocznej podwyżki stanowiłaby około 200 zł na osobę. Dalej uprawiając trochę dywagacje, można by rzec, że to cztery stówy dla co drugiego pracownika. Oczywiście są to tylko wyliczanki mające zobrazować propozycję leżącą na stole;
• i w kocu ostatni z ważniejszych argumentów naszej decyzji; przy podpisaniu porozumienia  mamy realny wpływ na jego kształt, a także na rozlicznie i kontrolę społeczną całego procesu podwyżek. Przy braku porozumienia jesteśmy zdani na „łaskę pracodawcy”.

Oczywiście mamy świadomość tego, że nie do wszystkich powyższe argumenty docierają i my to szanujemy – otwarci jesteśmy na dyskusję z naszymi członkami Związku w celu oceny naszego udziału w negocjacjach.

Co dalej z podwyżkami?  będą czy nie ? – gdy nie ma porozumienia.

Z formalnego punktu widzenia, biorąc pod uwagę aspekty formalno-prawne, jak również złożone w trakcie negocjacji przez pracodawcę i zawarte w ostatecznym protokole stanowisko, że propozycja była aktualna tylko przy zawarciu porozumienia, uważamy, że na tą chwilę możliwych jest kilka scenariuszy, jednak w każdym z nich teraz decydującą rolę odgrywa pracodawca.

Zgodnie z ZUZP najpóźniej do 10 marca powinien on wydać zarządzenie regulujące wysokość i zasady podwyżek w tym roku.

W naszej ocenie pracodawca może i powinien uwzględnić w zarządzeniu propozycje podwyżek, na które zgadzała się większość organizacji związkowych, jak również nasze sugestie co do podwyżek uznaniowych.

Może jednak, i o tym też trzeba niestety powiedzieć, w zarządzeniu określić zarówno inne kwoty jak i inny sposób dystrybucji środków.

Biorąc pod uwagę docierające do nas opinie pracowników, z których większość akceptowałaby takie porozumienie gdyby ono było, będziemy zabiegać o to, aby wpłynąć na kształt zarządzenia pracodawcy – z jakim skutkiem ? – pokażą najbliższe dni. 

             W ostatnim tygodniu strony uprawnione do zmian ZUZP PKN ORLEN S.A. parafowały wstępne uzgodnienia dotyczące zmian niektórych zapisów naszego Układu Zbiorowego Pracy.

Oprócz tzw. zmian technicznych wynikających przede wszystkim z oceny funkcjonowania zapisów w praktyce, jak również potrzeb wynikających ze zmian w prawie jak i potrzeb biznesowych pracodawcy uzgodniliśmy zmiany dotyczące:

• Awansowania pracowników i wysokości wzrostu wynagrodzenia w takich procesach. Jak zmiany wejdą w życie, awansujący pracownicy na stanowiska w kat. 1-5 Taryfikatora, otrzymają po staremu minimum 10 % podwyżki, na kat. 6 pracodawca z pracownikiem będzie negocjował wzrost wynagrodzenia, w wyższych kat. pracodawca nie musi dawać podwyżki związanej z awansem.
• Kolejna ważna zmiana dotyczy zmian minimalnych płac w widełkach tabeli wynagrodzeń. Od września minimalne stawki w kategoriach 1-5 wzrosną o 200 zł, w kat. 6 o 100 zł. Te zmiany obejmą przede wszystkim nowo zatrudnianych pracowników.
• Nastąpiły korekty w Taryfikatorze (wprowadzone zostaną stanowiska: młodszy asystent techniczny, młodszy asystent administracyjny, asystent techniczny, asystent administracyjny, starszy asystent techniczny, starszy asystent administracyjny, kierownik projektu I, kierownik projektu II, ekspert I, ekspert II, główny specjalista, główny inżynier.
• Do układu wprowadzony zostanie zapis o tym, że pracownik, którego stosunek pracy ulega rozwiązaniu w związku z przejściem na emeryturę, a który miałby prawo do kolejnej nagrody jubileuszowej w okresie 12 miesięcy od dnia rozwiązania stosunku pracy, nabywa prawo do wypłaty powyższej nagrody w dacie rozwiązania stosunku pracy.

To te ważniejsze parafowane zmiany. Strony zadeklarowały w najbliższym czasie ocenę całościową Taryfikatora i Tabeli Wynagrodzeń i powrót do dyskusji najpóźniej do końca III kw. tego roku – w tym kontekście cały czas pamiętamy o naszych strażakach.

Na koniec informujemy Delegatów naszego Związku, o mającej się odbyć w dniu 12 kwietnia 2017 roku Konferencji Sprawozdawczej MBZZ.

Prosimy o potwierdzenie swojego udziału w Konferencji.    

Opracował:

Mariusz Konopiński