B I U L E T Y N  I N F O R M A C Y J N Y
25 stycznia 2018

Zgodnie z naszą deklaracją sprzed kilkunastu dni, niezwłocznie przedstawiamy informacje z wczorajszego spotkania negocjacyjnego, dotyczącego wzrostu wynagrodzeń w PKN ORLEN S.A.

Jak co roku, to właśnie w Orlenie spotkania odbywają się najwcześniej, a potem dopiero w Spółkach. Doskonale zdajemy sobie sprawę z zależności tych dwóch procesów, nie będę więc po raz kolejny o tym pisał.

            Wracając do wczorajszego spotkania, można je już nazwać negocjacyjnym, bo pojawiły się pierwsze propozycje, choć niestety daleko do ewentualnego kompromisu.

Strona pracodawcy w dniu wczorajszym przedstawiła dwie propozycje:

- jedna, to wypłata w tym roku tylko nagród jednorazowych,

- druga propozycja, to wypłata nagród jednorazowych plus wzrost płacy zasadniczej.

Chyba nie trudno się domyśleć, że pierwsza propozycja została solidarnie odrzucona przez wszystkie organizacje związkowe stanowiące stronę w negocjacjach.

Strona związkowa przedstawiła jedną wspólną propozycję, w której kładziemy nacisk przede wszystkim na obligatoryjny wzrost płacy zasadniczej, wzrost płacy w formie uznaniowej i dopełnienie porozumienia nagrodami jednorazowym ale w wysokości nie mniejszej niż w ubiegłym roku.

Naszą propozycję opieramy na danych mówiących o spadającym udziale płacy zasadniczej w naszych wynagrodzeniach: w 2016r. było to 68 %, a w 2017r. – 66 %. Trend ten nas mocno niepokoi i jesteśmy zdeterminowani walczyć o jego odwrócenie. Kolejny argument dla wzrostu wynagrodzeń, to zmniejszająca się różnica pomiędzy wynagrodzeniem w PKN ORLEN S.A. a w sektorze przedsiębiorstw – jeszcze nie tak dawno płaca w Orlenie była  2,5 razy większa,  a obecnie już tylko 2,06.

Tu wspomnieć należy, że w ubiegłym roku w sektorze przedsiębiorstw wynagrodzenie wzrosło około 7 % do 2% w Orlenie.

Kolejny argument, to odchodzenie od „zamiennika” wzrostu płac czyli nagród jednorazowych, które tak naprawdę nie stanowią stałego wzrostu wynagrodzeń ale tylko na okres jednego roku.

Biorąc powyższe pod uwagę, propozycja Związków to: około 1000 zł na osobę średniomiesięcznie w skali roku plus pochodne, z tego część na wspomniane wzrosty stałych składników wynagrodzeń, a część na nagrody.

            Kolejnym krokiem pracodawcy była druga i ostatnia w dniu wczorajszym propozycja zawierająca w sobie trzy warianty negocjacyjne:

  1. wariant – opierający negocjacje tylko na nagrodach jednorazowych, które byłyby znacznie wyższe niż w dwóch niżej prezentowanych wariantach.
  2. wariant – wypłata dwóch nagród oraz wzrost płacy zasadniczej uzależniony od wysokości obecnego wynagrodzenia zasadniczego każdego z pracowników i jego umiejscowienia w widełkach kategorii zaszeregowania przypisanej pracownikowi. Różnica pomiędzy maksymalnym a minimalnym wynagrodzeniem w tabeli dla danej kategorii, w której mieści się płaca pracownika miałaby być podzielona na trzy części: Pracownik, którego wynagrodzenie zasadnicze znajduje się w pierwszej z nich otrzymałby największą podwyżkę, w drugiej mniejszą, a w trzeciej części wcale (w pierwszej grupie znajduje się około 3580 pracowników, w drugiej 1230, w trzeciej 150).
  3. wariant, to także dwie nagrody w kwocie jak w wariancie drugim oraz wzrost wynagrodzenia uzależniony od kategorii zaszeregowania jaką posiada pracownik: kategorie 0-2 największa podwyżka, kat. 3-4b nazwijmy to średnia, kat. 5 i wyższe najmniejsza ( stanowiąca połowę najwyższej ). W pierwsze grupie jest około 190 pracowników, w drugiej 2360, a w trzeciej 2400).

 

Wybaczcie, ale w związku z początkową fazą negocjacji nie będę przekazywał konkretnych informacji o wysokościach propozycji pracodawcy,  ponieważ jak wiemy z doświadczenia nie służy to efektywności dalszych rozmów. Powiem tylko tyle, że w wariancie pierwszym nagrody byłyby wyższe niż suma nagród w roku 2017, w wariantach II i III suma nagród wraz z proponowanym wzrostem płacy jest niższa niż w ubiegłym roku. Wzrost płacy zasadniczej w żadnym z wariantów nie przekraczałby 100 zł i byłby uruchamiany dopiero w drugim półroczu.

 

Druga propozycja pracodawcy, nie wnikając w warianty II czy III,  przede wszystkim ze względu na wysokości kwot nie została zaakceptowana przez stronę związkową, która podtrzymała swoje pierwsze stanowisko negocjacyjne.

Uznaliśmy propozycje pracodawcy, które nie licząc skutków ubiegłorocznego wzrostu płac w formie uznaniowej są propozycjami ujemnego wskaźnika wysokości funduszu wynagrodzeń w 2018 r., za propozycję nie stanowiącą dobrej bazy do rozpoczęcia konkretnych negocjacji, dlatego też podtrzymaliśmy nasze stanowisko.

            Nie uważamy jednak tego etapu negocjacji za czas stracony. Pomimo znacznych rozbieżności na tym etapie negocjacji, widać wolę obu stron do kontynuowania rozmów: jak będą one dalej przebiegać i jaki będzie ich dorobek, trudno w tej chwili naprawdę wyrokować.

Plusem na pewno są propozycje pracodawcy zawierające w sobie wzrost płacy zasadniczej, jak i wspólne stanowisko prawie wszystkich organizacji związkowych (niestety przy drugim stanowisku związków, jedna z organizacji miała odrębne stanowisko), chcę zapewnić jednak, że w tym roku koalicja związków reprezentatywnych ma solidne podstawy.

 

To tyle naszej relacji z tego etapu negocjacji, jeśli ktoś ma jeszcze niedosyt wiedzy, proszę o kontakt z biurem Związku.

 

 

Kolejny temat ostatnich tygodni, którego nie odpuszczają reprezentatywne organizacje związkowe,  pomimo innych ważnych tematów (wspomniane negocjacje płacowe) jest to sprawa tzw. kierownika zmiany – w sprawie tej wystosowaliśmy do pracodawcy takie oto pismo :

 

Pani Grażyna Baka

Dyrektor Wykonawczy ds. Kadr

PKN ORLEN S.A.

 

 

Szanowna Pani Dyrektor,

 

W nawiązaniu stanowiska Pracodawcy dotyczącego wprowadzenia stanowiska Mistrza – Kierownika Zmiany (rzeczywistej zmiany opisu stanowisk pracy Mistrzów, tak aby zobowiązać ich do pełnienia roli Kierownika Zmiany), przekazanego na spotkaniu w dniu 20 grudnia 2017 roku oraz po uzyskaniu dodatkowych informacji i wyjaśnień podczas spotkania w dniu 9 stycznia br., Reprezentatywne Organizacje Związkowe, działające w PKN ORLEN S.A., ponownie, negatywnie odnoszą się do trybu działań podejmowanych w tej sprawie przez Pracodawcę.

 

Działania Pracodawcy naruszają obowiązujący Zakładowy Układ Zbiorowy Pracy dla Pracowników PKN ORLEN S.A. oraz pozbawiają Organizacje Związkowe możliwości właściwego reprezentowania zbiorowych praw i interesów Pracowników. Stanowczo sprzeciwiamy się takiemu działaniu Pracodawcy i podnosimy, że jest ono wprost sprzeczne z postanowieniami obowiązującego ZUZP.

 

Niniejszym wzywamy Pracodawcę do objęcia kwestii systemowego powierzenia Mistrzom roli Kierownika Zmiany, dialogiem w sprawie modyfikacji ZUZP, który jest obecnie prowadzony. Za niedopuszczalne uznajemy stosowanie różnych zasad dla propozycji równoprawnych Stron Układu Zbiorowego. Kiedy Strona Związkowa wskazuje na potrzebę modyfikacji systemu stanowisk i ich opisów – konieczna jest modyfikacja Księgi Opisów Stanowisk Pracy i wartościowanie zmodyfikowanych stanowisk. Kiedy Strona Pracodawcy wskazuje na potrzebę podobnego działania – wystarcza zmiana indywidualnych zakresów obowiązków Pracowników – wbrew opisom stanowisk pracy i wartościowanie nie jest potrzebne, chociaż powierza się Pracownikom nowe, różne od dotychczasowych co do przedmiotu i zakresu – zadania.

 

Zdziwienie budzi okoliczność, że Pracodawca decyduje się na konfrontacyjne posunięcia, wiedząc jednocześnie, że Organizacje Związkowe nie sprzeciwiają się co do zasady realizacji przez Pracodawcę jego potrzeb w materii organizacji pracy i kierowania Pracownikami w obszarach Produkcji i Wsparcia Produkcji. Organizacje Związkowe oczekują jedynie równie poważnego potraktowania swoich uzasadnionych postulatów w materii związanej z systemem stanowisk pracy i łącznego rozpatrzenia wszystkich propozycji (w szczególności w obszarach Produkcji, Wsparcia Produkcji i Straży Pożarnej), przedkładanych przez obie Strony ZUZP.

 

Raz jeszcze wskazujemy, że Organizacje Związkowe stanowczo oczekują od Pracodawcy wstrzymania wszelkich działań dotyczących zmiany systemu stanowisk pracy oraz systemu funkcjonowania dotychczasowych stanowisk pracy, do czasu zakończenia prac dotyczących ewentualnej modyfikacji ZUZP. Dotyczy to w szczególności kwestii powierzenia Mistrzom faktycznych zadań (roli) Kierowników Zmian.

 

Reprezentatywne Organizacje Związkowe oświadczają, że uznają takie działanie Pracodawcy za działanie w złej wierze, ze wszystkimi konsekwencjami prawnymi.

 

Na wypadek ewentualnych wątpliwości, Reprezentatywne Organizacje Związkowe raz jeszcze oświadczają, że interpretują obowiązujący ZUZP w ten sposób, iż nie dopuszcza on tego rodzaju zmian w systemie stanowisk pracy. Jeśli stanowisko Pracodawcy jest inne, powstaje wątpliwość interpretacyjna, którą Strony ZUZP mają prawo rozstrzygnąć wyłącznie jednomyślnie. Każde inne samodzielne stanowisko Pracodawcy w tym zakresie będzie niezgodne z art. 117 ZUZP dla Pracowników PKN ORLEN S.A.

 

Pomimo dotychczasowej rozbieżności stanowisk i niedopuszczalnego, samodzielnego działania Pracodawcy w obszarze faktycznej modyfikacji kwestii uregulowanych w ZUZP, Reprezentatywne Organizacje Związkowe deklarują sprawny, efektywny dialog zmierzający do niezbędnych modyfikacji obowiązującego ZUZP, tak aby w pokoju społecznym, z poszanowaniem interesów obu Stron ZUZP, a w szczególności uwzględniając uzasadnione interesy, potrzeby i oczekiwania Pracowników, osiągnąć i sformalizować konsensus.

 

 

Opracował:

Mariusz Konopiński